Een gelukkig 2024 in het kutklimaat
Het nieuwe jaar is begonnen, en wat FC Polder betreft mag er wel een flinke oliebom onder het Nederlandse startupklimaat gegooid worden.
De pers, die aasgieren, doken met een sadistisch genoegen op de brokstukken van startups zoals Lightyear of VanMoof. Het lijkt wel of ze erop kicken om het falen van innovatie breed uit te meten. Lekker smullen van andermans misère.
Dan de overheid. Oh, de overheid. In plaats van echte ondernemers te ondersteunen, gooiden ze liever geld naar consultants die nog nooit een dag in hun leven iets anders hebben gedaan dan PowerPoint-presentaties maken.
Groeifondsen? Een grote bureaucratische nachtmerrie. Voor je het weet, zit je vast in eindeloze gesprekken met de RVO. Een paradijs voor wie houdt van uurtje-factuurtje, een hel voor wie echt iets wil bouwen.
En dan de aandelenopties, een cruciale drijfveer in het buitenland, zijn hier in Nederland een puinhoop. De overheid, met haar belastingen, maakt het er niet makkelijker op. Maar niet alleen de overheid is schuldig. Achja, die gierige hollandse ondernemenrs, die houden liever de gehele taart voor zichzelf.
We missen een kans om kapitaal en daarmee experimenteerruimte voor nieuwe unicorns vrij te spelen. Daar waar in de VS voormalige werknemers van unicorns de ruimte hebben om nieuwe bedrijven te bouwen, blijft dit in de polder slechts een luxe die enkel de founder van deze startups zich kan veroorloven.
En ach, het onderwijs. Ik wil het er eigenlijk niet over hebben. In de VS heb je broeinesten als Stanford, MIT, Harvard, NYU. En wat hebben wij? Hogescholen en universiteiten vol met docenten die nooit een voet in de echte wereld hebben gezet. Afgekeurde software engineers en project managers die lesgeven, maar nog nooit buiten hun academische bubbel zijn gekomen.
Toch wil het publieke bestel meedoen. Voor een dubbeltje op de eerste rij, dat wel. Gemeentes bouwen ‘startup hubs’, zonder de benodigde infrastructuur of de juiste mensen. Fondsen worden keurig bewaakt door mannen in pakken. Resultaat? Een michelin restaurant zonder chef-kok. Een voetbalteam zonder spelers. Leuk voor de bühne, dat wel.
Maar goed, genoeg geklaagd. Wat kunnen we doen? De overheid zou aandelenopties moeten stimuleren, subsidies moeten vereenvoudigen en echte ondernemers aan het roer moeten zetten van groeifondsen. En zorg voor betaalbare ruimtes voor de echte makers.
En jij, succesvolle ondernemer, wat doe jij? Flex niet alleen met je successen in een dinertje met het FD, maar gebruik je stem om nieuw talent te promoten en de boel op te schudden. Organiseer borreltjes die ertoe doen, investeer je tijd in de nieuwe generatie, deel je kennis. Wees meer dan alleen een succesverhaal; wees een katalysator voor verandering.
Kortom, de overheid blijft een logge machine, maar jij, lieve founder in de polder, kunt het verschil maken. Dus kom op, tijd om te rellen. Voor een echt gelukkig nieuwjaar.